Кеттің де, оралмадың

Сезімге орап, жүрегіме мұң тұндырып,

Бос қиялға, бос сағымға ұмтылдырып.

Кеттің дағы... оралмадың!

Ал мен болсам, оңа алмадым!

Қинаған сезімменен жүре алмадым!

Ас ішіп, мәз-мейрам боп күле алмадым!

Білесің бе?

Бұл менің – ең алғашқы қиналғаным!

***

Өтер күндер,

Өтер айлар,

Өтер жылдар

Жүрегімде ашылмаған бір сыр бар.

Ол сыр менің жанарымда жылт етіп,

Ол сыр менің жанымды қинап – тырнар.

Сыр қинайды, жыр қинайды жаныңды...

Тулатады, тасытады қаныңды.

Іштей жалмап, үгітеді жайменен...

Мың сынайды, мың сорлайды арыңды!