Өтірік өлеңдер

Тухан Нұрбол 05.03.1998

Ақмола облысы, Ерейментау ауданы, Ажы ауылы

 

 

 

***

Тышқан жерді зерттеді,

Тасбақаны ерттеді.

Жердің түбін табам деп,

Жер түбіне беттеді.

 

***

Шаян үлкен ағашты кеміріпті,

Күніне салмақ қосып семіріпті.

Сол ағашты бір жылда тауыса алмай,

Қарсыласы дәуіттен жеңіліпті.

***

Щығарып түрлі қылықты,

Жер жүзін қоңыз қырыпты.

Жердің жүзін жойған соң,

Марсқа барып тұрыпты.

***

Адасып кеткен тауықты,

Қарға іздеп тауыпты.

Ерлігі үшін бір әтеш,

Қарғаға шапан жауыпты.

 

***

Ерем деп қасқыр түлкіге,

Қалыпты үлкен күлкіге.

Түлкіні қуып жетем деп,

Сүрініп қалды кірпіге.

***

Арыстан мен жолбарыс қой бағыпты,

Қойды қалай жейміз деп ойланыпты.

Қалай жеуді ақыры таппаған соң,

Қойды жеуге болмайды деп ұйғарыпты.

***

Бір тасбақа билікті қолға алыпты,

Кесірткені ат ретінде қолданыпты.

Бір жорыққа щыққанда сол тасбақа,

Артындағы тасымен қорғаныпты.

***

Сатып алып қармақты,

Шегіртке балық аулапты.

Акуланы тарта алмай,

Шулатты барша аумақты.

***

Аша алмай құлыпты,

Күшік он күн тұрыпты.

Аша алмай ақыры,

Басын жерге ұрыпты.