Сұраса, кім дер едің ақын деген?

Табыстырған сезімді ақылменен.

Сұлулықтың бас иген тәңіріне,

Қара жерге кіргенше ақыр денең.

Ырық бермей түнерген төзімге мұң,

Таң да атты, тағыда көз ілмедің.

Мұнар бұлтқа мұң шағып барып сіңді,

Жылу іздеп, сенделген сезімдерің.

Бір үн келед жұлдыздан күбір-күбір,

Оятар терезеден төгілген нұр.

Ақын - муза, ақын - күй шертілмеген,

Өлмес ұрпақ артыңда өлең-ғұмыр.

Биік қояр  бәрінен ар-ұятын,

Таусылас өмірге азық - жыр жиятын.

Әлем сырын зерттеуден қиын түсер,

Түсіну ақындардың табиғатын.