Жәудіреп сәби-көздерім,     
Сан сауал тағы тосылды.
Сүрініп кеткен кездерім -    
Сүйдіргенім дерсің төсіңді.

Ғажабы артық ғаламнан,     
Тым артық көріп күніңді.
Жасым бір тамса жанардан -        
Суартқаным дерсің гүліңді.

Танысам көңіл кеңдігін,
Құдіреті шығар ол таңыңның.
Бал-бұлағыңның мөлдірі -  
Мөлдірі дерсің жанымның.

Кеудемнің маздап оттары,
Үнсіз үйлесем айменен.
Самалыңның кеп соққаны -
Сырласуым дерсің жайменен.

Мөлдіреп тұрса көзде мұң,
Баурыңа барып көз ілсем...
Ойынды қуған  кездерім -   
Ой қуған кезім дерсің сен.
Беу, Ауылым!