Сар тамыздың бүгін бесі...

Кеш батқанда күлімдеші, Жалқы Нұр,

Құбыланың түбінен!

Саған арнап ән салады нарт іңір –

Шұғыланың тілімен.

Шашып қалсын сәулеңді аспан,

Көшеді әлі дәурен бастан – жаздайғы,

Жетсе күздің ақпары.

Не біледі аққу менен қаз жайлы

Кексе құзғын – кәп-кәрі?..

Менің жалғыз қайғыласым –

Жүзі сынық Ай дұғасын оқиды,

Өткен күнге бағыштап.

Сыпсың қағып жел де қырдан көкиді,

Көктем мүлде алыс қап.

Алаң болып ғайып-көңіл,

Періштеңе лайықты өмір сүрер ем –

Құрақ ұшып, Жан Еркем!

...Жанарымда – түн баласы түнеген

Тұнады шық таңертең...

05.08.2006