Нәжімеденов Жұмекен Сабырұлының «Жарық пен жылу» атты кітабы 1966 жылы жарық көрді. Басылымға мынадай шығармалар кіреді: «Әйел…», «Саған ыстық естіледі әуелгі үн…», «Сонау бір соғыс күндері», «Сонау... сонау жоталарда қалды ізім…», «Сурет», «Сәби келді...», «Қарағайлар сенделеді ыңылдап…», «Қасқа жолдың үстінде екен бұл жүрек…», «Қыз құйған шай», «Қызыл гүлдер, сары гүлдер, ақ гүлдер…», «Қымыз сатушы», «Отырғам жоқ ұнатқаннан жыр етіп…», «От атаулы жанар еді білінбей…», «Мысқал асыл таба алмасаң кезінде…», «Әке туралы», «Махамбет туған жерде», «Мақталы алқапта», «Мекеніме», «Мен де ол құсап соғар едім өтірік…», «Мен кетер ем өлеңнен…», «Мен – өзімнен өзгелердің барлығын…», «Менің жауым – осы жердің үстінде…», «Момын дала…», «Муза мен мұң ауырлатты бір-бірін…», «Құм теңеулері», «Құрметтеймін ерте ашылған гүлдерді…», «Өзіңе», «Ей, достарым, тірлікте көлеңке жоқ дедің бе...», «Аппақ болып барлық маңай тұр жанып…», «Кішкене баллада», «Ауа жасыл, су да жасыл, қыр жасыл...», «Қожа Ахмет Яссауи мешіті», «Дала дидары», «1945 жыл», «Қыздар…», «Үй іші», «Әзіл – шын», «Май шам сын-ды кейде адам өмірі…», «Алма», «Эпиграмма», «Тоғай арасындағы жолда», «Туған аспан. Қызыл шапақ – кешкі бұлт…», «Туған жердің ауасындай жұпарын…», «Туған жердің ойпаңы не, өрі не…», «Түн жыры», «Төбе керек – шығу үшін тауды асып…», «Шахтада», «Шегініс», «Шекарада», «Шықтым, шықтым өз сөзімнен – шеңберден…», «Жерге еліктеп әжім түсті бетке де…», «Қыран қонған», «Бетпақдаладағы шоқ гүл», «Біз де біраз күн өткіздік, көктедік…», «Бояулар туралы», «Бір мейірім төгіп тұрды күн-дағы…», «Бүкіл әлем махаббаттан тұрады…», «Бұл дүниеде бар екенімді өзімнің…», «Дала төсін еске алу да – сүйеніш қой, медет қой...», «Данышпандар сөйлейді...», «Дариға...», «Даңқ...», «Басқан із бен жанардан жарық сәуле басталар…», «Ақ нәрсені білейікші қастерлей…», «Аға жыры», «Құдай оны адам етіп жаратты…», «Ай қарайды сығалап ала бұлттан…», «Айқай салдым. Шыңның шұбар тастары…», «Ала бұлт», «Алатаудың шарқатынан…», «Алыстағы ауылда», «Аппақ шуақ араласып күлкімен…», «Арызқойға бәрі бір…», «Асықпаймын жеңісімді тойлауға…», «Ашыла түс – гүлің болса жаныңда…», «Дос жыласа – мен қалайша күле алам...», «Дүние – менің тұрағым...», «Екі айна тұр: бірі қоңыр, бірі аппақ...», «Кезім еді көзден тамшы жас шыққан…», «Кіммін осы...», «Кітап сын-ды, қалың-қалың түбімен…», «Күзгі көңіл», «Күлкі деген көп тегі…», «Күлімдеудің жоқ секілді керегі…», «Күн күледі, күлмегенде немене…», «Ғұмыр деген бір ұзақ күй болады…», «Қайықшының ақылы», «Әжелер», «Әйел деген – бір драма күрделі…», «Зал ортайып барады…», «Жұмыр мойын, тар маңдай…», «Екі көз тұр – екі жұлдыз жанады...», «Екі сатушы», «Екінші еске алу», «Ереймен тауларында», «Еске алу», «Еңкей аспан, төменде бұлт, төк жаңбыр…», «Жалпақшағыл шөлі», «Жан бір– бөлме, көңіл есік – қағып кір…», «Жаңа жылға», «Жер елжіреп, самал есті бір жібек…», «Жеңіл мінез тасқа бітсе, тас-дағы…», «Әзіл – шын».
