Машенька

Набоковтың орыс романдары ішінен алдымен ауызға түсетіні, сөз жоқ, “Машенька” романы. Өз еленен жыраққа кеткен Ганинің, және басқа да эмигранттардың кезбелік өмірлерін жаза отырып, ол өзінің де өмірін бейнелеген десек түк те артық айтқандық емес.

Шындығын айтқанда, еретеректегі “Набоков (яғни Сирин)  “Машенька” мен “Лужин қорғанысын” жазған набоков, бара-бара өзін-өзі танымастай өзгеріске түсіріп, мүлде жаңа өріс, жаңа бағытқа түссе де, бәрібір біз үшін кейінгі Набоковтан гөрі әлдеқайда ыстығырақ, әлдеқайда өміршең боп көрінеді.

Бұл кітапқа кіріп отырған үшінші шығарма “Қапас құрсауы” романы. Орысша аты “Обскур камерасы”. Обскуратизм деген ұғым бар. Ол ағартушылыққа, ілім-білімге қарсылық, қараңғы топастық деген мағына береді.