1881-1937 жылдар аралығында өмір сүрген тұлға.

Павлодар облысы, Баянауыл ауданының Шадыра (кейін Сәтбаев совхозы) аулында туған. Ертіс өңірінің көрнекті педагогы. Оның жетекшілігімен ауылдарда сауатсыздықты жою акциясы жүргізілді. «Мұғалім қандай болу керек», «Ағарту жұмысында не шара қолдануымыз керек» және т.б. мақалаларында білім және ағарту мәселелерін, қазақ халқының дамуы жолдарын қарастырды, жастардың білім өрісін кеңейту кажеттілігі, сөйлеу және жүріс-тұрыс мәдениетін, әдеби тілді қолдану икемділігін калыптастыру мәселелерін көтерді. Оның пікірінше, нағыз ұстаз үшін әз атын, қадірін сақтай білу, еңбегінің түпкі мақсатында қателеспеу, қиындықтарды шыдай алу өте маңызды. Шәкірттері арасында көптеген ғалымдар, республиканың белгілі мемлекет қайраткерлері бар (Қ. Сәтбаев).

Олардың айтуынша, Әбікей Зейінұлы Сәтбаев дарынды педагог, талапты, зиялы, ой өрісі кең, жан-жақты білімді, өзіншелігі мол адам болған.

Қуғын-сүргін құрбаны.