Блоги
Все
ПРОЗА
ПОЭЗИЯ
ДРАМА
КРИТИКА
ЭССЕ
ФОЛЬКЛОР
САТИРА
МОЕ МНЕНИЕ
ГЕНЕАЛОГИЯ
ЗНАНИЕ
ИСКУССТВО
АУДИО
ПОСЛОВИЦЫ И ПОГОВОРКИ
ВИДЕО
ИСТОРИЯ
ШОУ-БИЗНЕС
ЛАЙФХАК
РОМАН
СТАТЬЯ
12.12.2017
4303
Кеттің де, оралмадың
Сезімге орап, жүрегіме мұң тұндырып,
Бос қиялға, бос сағымға ұмтылдырып.
Кеттің дағы... оралмадың!
Ал мен болсам, оңа алмадым!
Қинаған сезімменен жүре алмадым!
Ас ішіп, мәз-мейрам боп күле алмадым!
Білесің бе?
Бұл менің – ең алғашқы қиналғаным!
***
Өтер күндер,
Өтер айлар,
Өтер жылдар
Жүрегімде ашылмаған бір сыр бар.
Ол сыр менің жанарымда жылт етіп,
Ол сыр менің жанымды қинап – тырнар.
Сыр қинайды, жыр қинайды жаныңды...
Тулатады, тасытады қаныңды.
Іштей жалмап, үгітеді жайменен...
Мың сынайды, мың сорлайды арыңды!
Поделиться:
Оставить комментарий: