Блогтар
Барлығы
ПРОЗА
ПОЭЗИЯ
ДРАМА
СЫН
ЭССЕ
ФОЛЬКЛОР
САТИРА
ӨЗ ОЙЫМ
ШЕЖІРЕ
БІЛІМ
ТАРИХ
АУДИО
ВИДЕО
МАҚАЛ-МӘТЕЛДЕР
ӨНЕР
ЛАЙФХАК
ШОУ-БИЗНЕС
МЕНІҢ АСТАНАМ
ҚИССА
АУДАРМА
ЖАҢАЛЫҚТАР
САЯХАТ
РЕЦЕНЗИЯ
СҰХБАТ
МАҚАЛА
12.12.2017
4284
Кеттің де, оралмадың
Сезімге орап, жүрегіме мұң тұндырып,
Бос қиялға, бос сағымға ұмтылдырып.
Кеттің дағы... оралмадың!
Ал мен болсам, оңа алмадым!
Қинаған сезімменен жүре алмадым!
Ас ішіп, мәз-мейрам боп күле алмадым!
Білесің бе?
Бұл менің – ең алғашқы қиналғаным!
***
Өтер күндер,
Өтер айлар,
Өтер жылдар
Жүрегімде ашылмаған бір сыр бар.
Ол сыр менің жанарымда жылт етіп,
Ол сыр менің жанымды қинап – тырнар.
Сыр қинайды, жыр қинайды жаныңды...
Тулатады, тасытады қаныңды.
Іштей жалмап, үгітеді жайменен...
Мың сынайды, мың сорлайды арыңды!
Бөлісу:
Пікір қалдыру:
