Әдебиеттi ешкiм мақтаныш үшiн жазбайды, ол мiнезден туады, ұлтының қажетiн өтейдi сөйтiп...
Ахмет Байтұрсынұлы
Басты бет
Блогтар
ПОЭЗИЯ
Өтірік өлеңдер

Блогтар

31.05.2018
9450

Өтірік өлеңдер

Тухан Нұрбол 05.03.1998

Ақмола облысы, Ерейментау ауданы, Ажы ауылы

 

 

 

***

Тышқан жерді зерттеді,

Тасбақаны ерттеді.

Жердің түбін табам деп,

Жер түбіне беттеді.

 

***

Шаян үлкен ағашты кеміріпті,

Күніне салмақ қосып семіріпті.

Сол ағашты бір жылда тауыса алмай,

Қарсыласы дәуіттен жеңіліпті.

***

Щығарып түрлі қылықты,

Жер жүзін қоңыз қырыпты.

Жердің жүзін жойған соң,

Марсқа барып тұрыпты.

***

Адасып кеткен тауықты,

Қарға іздеп тауыпты.

Ерлігі үшін бір әтеш,

Қарғаға шапан жауыпты.

 

***

Ерем деп қасқыр түлкіге,

Қалыпты үлкен күлкіге.

Түлкіні қуып жетем деп,

Сүрініп қалды кірпіге.

***

Арыстан мен жолбарыс қой бағыпты,

Қойды қалай жейміз деп ойланыпты.

Қалай жеуді ақыры таппаған соң,

Қойды жеуге болмайды деп ұйғарыпты.

***

Бір тасбақа билікті қолға алыпты,

Кесірткені ат ретінде қолданыпты.

Бір жорыққа щыққанда сол тасбақа,

Артындағы тасымен қорғаныпты.

***

Сатып алып қармақты,

Шегіртке балық аулапты.

Акуланы тарта алмай,

Шулатты барша аумақты.

***

Аша алмай құлыпты,

Күшік он күн тұрыпты.

Аша алмай ақыры,

Басын жерге ұрыпты.


Бөлісу:      
Пікір қалдыру: