А.В. Затаевичтің жинаған әндері туралы А.М. Горький былай деп жазған болатын: «Олардың аса ерекше ән-күйлері болашақ Моцарттарға, Бетховендерге, Шрпендерге,  Муссоргскийлерге және Григтерге лайықты бай материалдар екен».
   

Ал, Ромэн Роллан қазақтың ән-күйлерін «кең даланы құлпыртқан тамаша да таза ән-күй саздарының гүлдері екен» деп, өзінің шексіз масаттанғанын білдірді.

1818 жылы алғашқы рет қазақ әні нотаға түсіріліп, жария етілді.
   

Семейде, Петропавлда, Оралда, Атбасарда және басқа қалаларда 1910-1912 жылдардан бастап қазақтың алдыңғы қатарлы интелегенциясы әуесқойлық спектакльдер, халық ертегілері мен аңыздарына құрылған инисценировкалар және қазақтың алғашқы пьесаларын көрсете бастады.
   

Бұл кезде қазақтың халықтық искусствосы да жаңа үлгіге көшіп, ауылдықтар шеңберден шыға бастады. Ел қыдырған әншілер мен күйшілер жыл сайынғы ірі жәрмеңкелерге жиі баратын болды. Мұнда олар ән шырқап, күй тартады, халықық сауық-сайрандарға қатысады. Атап айтқанда, бұл сияқты жәрмеңкелерде Жамбыл Жабаев, Шашубай Қошқарбаев, Иса Байзақов, Кенен Әзербаев, Жаяу-Мұса Байжанов, Қали Байжанов, Майра Шамсутдинова және басқа халық искусствосының шеберлері өз өнерлерін көрсетіп, халыққа қызмет етіп отырған.

Советтік Қазақстан мәдениеті кітабынан.
Алматы – 1957 жыл