Қадыр Мырза Әлі: "Азамат боп кетіп едің бір кезде, Ауылыңа ескерткіш боп оралдың..."

Бөлісу:

05.10.2015 4250

 
 

              J-Moldagaliev (1).jpg      Kadir-Mirzaliev.jpg


 


 

 

Тебіреніп тобылғы мен тораңғы,

Туған жердің шуағына орандың.

Азамат боп кетіп едің бір кезде,

Ауылыңа ескерткіш боп оралдың!

 

Өтті заман көлеңкеден қорыққан.

Өтті заман құса болған,

Торыққан.

Қақырамас сауыт киіп мәрмәрдан

Қайтқандайсың елу жылдық жорықтан!

 

Қайтқанменен өр рухың, тарланым,

Қасқыр тістің арасында бармағым....

Жесір қалды менің әппақ жеңешем,

Жетім қалды мақсаттар мен арманың!

 

Қалды және құлындарың шұрқырап.

Қаламдас дос шерге толы жыр құрап.

Желтоқсанда

Жыртып елдің намысын

Шығып едің шыбын жаның шырқырап!

Шашу қылып сөз маржанын шашпаса, —

Шайыр біткен семіреді шошқаша:

Шындықты айттың,

Шындықты айтқан адамның

Ғұмыры ұзақ болған емес ешқашан!

 

Пенде түгіл жеткізбейтін пыраққа

Пәруәна ақын ұмтылады мұратқа!

Өлеңіңнің өміріне сенемін,

Өліміңе күдігім бар бірақ та!

 

Өтпеуші еді кештер жырсыз,

Той әнсіз.

Енді қазір сөз дәрменсіз,

Ой әлсіз,

Сіз кеткелі көп өзгеріс болған жоқ.

Сол бір өмір опасыз да баянсыз!

 

Сергек сезім әлденеге құлшынып,

Сол бір уақыт зырқыраған ұршығы...

Сол баяғы күйбең-күйбең бір жұмыс,

Сол баяғы қыбыр-қыбыр тіршілік!

 

Көңіл-күйі мұның бәрі, таза мұң,

Келіп жатыр құстар айтып жаз әнін,

Сол баяғы оралымсыз Отаның,

Сол баяғы олпы-солпы қазағың!

 

Көп нәрсеге жетер емес күшіміз.

Орнында аға,

Өз орнында кішіміз...

Сол баяғы желбуаз сөз,

Қызыл сөз,

Қызыл сөзден кеуіп болды ішіміз!

 

Батушы еді біреулерге озғаның.

Білді жүрек кеп нәрсенің тозғанын.

Бағзы біреу жолдас болған көп жылдар

Бір жыл өтпей ойлап кетті өз қамын!

 

Көрсем жанды көңілі һәм сөзі арам,

Қаным қашып, шүберектей бозарам!

Атақ үшін — кеше сенен қызғанған —

Ағайындар таласып жүр өзара!

 

Бірақ олар тектен-текке алқынар.

Келер ұрпақ басқашалау талпынар.

Дегенмен біз бақыттымыз, Жұбаға,

Даласы бар,

Даладай кең халқы бар!

 

Тежемейін келіп қалған енді ойды:

Туыстардың ықыласы тоңды ойды.

Байқайсыз ба,

Өкіметің қоя алмай,

Ең алғашқы ескерткішті Ел қойды!

 

Қайран жұртым!

Азаматың түгел ме?!

Ілгері бас ерлеріңе сүйен де!

Елдің қамын ойлайтұғын ұл таппай,

Елдің өзі айналмайды ұлы елге!


 

Қадыр Мырза Әлі

Бөлісу:

Көп оқылғандар