(исп. А.Пугачева)

Ледяной горою айсберг,

Из тумана вырастает

И несет его течение

По бескрайним по морям

Хорошо тому, кто знает

Как опасен в океане

Айсберг встречным кораблям

П-в

А я про все на свете

С тобою забываю

А в любовь как в море,

Бросаюсь головой

А ты такой холодный,

Как айсберг в океане,

И все твои печали

Под черною водой

Кто ты – горе или радость,

То замерзнешь, то растаешь.

Кто ты - ласковое солнце,

Или мертвый белый снег

Я понять тебя пытаюсь -

Кто же ты на самом деле (2 р)

Айсберг или человек

Ты уйди с моей дороги,

Или стань моей судьбою

Протини навстречу руки,

И поверить помоги

Что любовь моя сумеет

Прмирить меня с тобою,

И растает этот айсберг

Это сердце без любви...

                                (орынд. А.Пугачева)

Бозғылт тұман арасынан

Алып мұзтау көрінер

Ағын қуып жағасынан

Теңіздің шығар төріне

Білген жетер бағасына

Қапыда төнер қатердің

Қарсы жүзген кемеге

Қ-сы

Дүниені барша әлемді

Өзіңменен ұмытам,

Махаббатың көліне

Тұншығуға ұмтылам.

Селт етпейсің, сен бірақ,

Оята алмай жұлқынам,

Мұздай бойың қалтырап,

Жылыта алмай бұлқынам

Кімсің сен – сорым, әлде бағым ба

Бір ысып, қайта суисың.

Ұқсайсың кейде сағымға,

Жылт етіп, қайта құрисың

Жаныңды сенің ұғуға

Жетпеді күшім шынында,

Еритін кезі келді ғой

Адам емес мұздың да?!

Кедергі болма жолыма,

Тағдырым, әлде, сенбісің...

Қолыңды жалға қолыма,

Күдер үзіп жүрмісің...

Махаббаттың бағына

Қол ұстасып кірерміз,

Мұз болса да жүрегің

Селт етерін сезерміз...