17жасында-ақ, Моңғол ақындарының «Болор цом» мүшәйрасының бас жүлдегері атанған Ичинхорлоо Баярхүүқызы 1973 жылы Моңғолияның Өвөрхангай аймағының Тарагт ауылында дүниеге келген. «Гэгээн зүг» кітабымен Моңғолия Жастар Одағының сыйлығын алған.
Амьдрал туршийн диваажин минь Монголд байдаг,
Амин насны хайр минь чамдаа байдаг.
Хэзээний л сурсан зангаараа гэнэтхэн гуньдаг,
Хэврэг биеийн минь төгсгөлийг үхэл отдог.
Энэ цэнхэр тэнгэр амраг сэтгэлд дурладаг,
Эвий жаахан хүүхдийн зулайг үнэрлэж тайтгардаг.
Шөнө дөлөөр гэнэтхэн сэрээд Монголоо бодож зовдог,
Шүүдэрт өвснөө өвдөг сөхрөн унамаар болдог.
Аясхан цэнхэр нутагтаа ижий минь намайгаа хүлээдэг,
Амьдрал надад сэтгэлийн зоргоор л санагддаг.
Отгон найранд аав минь Ар хөвчийг дуулдаг,
Ондоо юу хүсэх вэ, жаргалтай л суудаг.
Яг л чиний адилаар сэмхэн уйтгарладаг,
Ялгаагүй гашуун нулимсаар асгаруулан уйлдаг.
Буцах хунгийн дууг дотроо өрөвддөг,
Бусдаас огт өөрөөр амьдардаг...
Өмірлік жұмағым Моңғолда болған соң,
Өзіңде махаббат, ғұмырлық бағым да.
Көңілге беймезгіл мұң кенет толған соң,
Көбесі сөгілген ажырар ажалсыз шағым да.
Көкпеңкөк зау аспан іңкәр боп сезімге,
Көміле искеумен тыншыған сәбидің төбесін.
Түн іші оянып Моңғолым түскенде есіме,
Түйме шықтанған жасаңға құлауды арман көресің.
Өміршең көркем мекенде шешем мені күтеді,
Өмір ғой маған бірбеткей ерік-жігердей сезіледі.
Дәйекті мейрам әкемнің Ар хөвч әнімен бітеді,
Дәл осыдан басқа не тілеймін, бақытты осы кезі тегі.
Сен секілді ол да жасырын мұңға батады,
Сезімтал жүрегімен жылап,ащы жасын төгеді.
Қайтқан аққудың әнін аяп тыңдап жатады,
Қалыптан тыс өзгелерден өмір сүруі де өзге еді...
* * *
Миний монголын тэнгэрийг эсгэх гэж,
Бусдын од харвадаггүй!
Миний монголын тэнгэрт эрхлэх гэж,
Бусдын од шохоорхдог юм...
Миний монголын тэнгэрт өдөлсөн шувуу,
Бусдын тэнгэрт өдөө цацдаггүй!
Миний монголын тэнгэрт өссөн бүргэд,
Будант газар ясаа тавьдаггүй!
Менің монголымның көгін тілем деп,
Өзгенің жұлдызы жанбаған!
Менің монголымның көгіне еркелеймін деп,
Өзгенің жұлдызының құмары қанбаған...
Менің монголымның көгінде түлеген құсы,
Өзгенің көгінде қауырсынын шашпайды!
Менің монголымның көгінде өскен бүркіт,
Өресіз жерді ешқашан баспайды!
Моңғол тілінен аударған: Бақытгүл Зарқұмар