|
Babası on yaşındaki oğluyla bozkırda yürürken, oğluna sorar: - Şu örümceği görüyor musun? Ne yapıyor? - Görüyorum, ağ örüyor. - Şu karıncayı görüyor musun? - Görüyorum, ağzında bir ekmek parçacığı var, yürüyerek götürüyor. - Yukarı bak, gökyüzünde ne görüyorsun? - Kırlangıç uçuyor, ağzında dişlediği bir parça yeşillik var.
Bunun üzerine babası şöyle der: - Öyleyse gözümün nuru, bu küçücük canlılar sana ibret olsun. Örümcek, yakalayıp kendine azık edinmek için sinek ve sivrisineğe tuzak kuruyor. Karınca çoluk çocuğuna yemek arayıp, bir parçacık ekmeği bulunca da kendi yemeyip, ağzında tutarak sevinçle evine götürüyor. Kırlangıç, yavrularına yuva yapmak için yeşillik topluyor. İşsiz olan bir tek canlı yok. Allahu Teâlâ, seni de boş yaşasın diye yaratmamış, çalışmak ve uğraşmak gerekir, dedi. |
Aтасы он жасар ұл баласымен далада келе жатып, баласынан сұрады: — Анау өрмекшіні көремісің, не істеп жүр? — Көремін, өрмек тоқып жүр. — Анау құмысрсқаны көремісің? — Көремін, аузында бір нанның уалшығы бар, жүгіріп кетіп барады. — Жоғары қара, аспанда не көрінеді? — Жоғарыда қарлығаш ұшып жүр, аузында кесе тістеген шөбі бар.
Сонда атасы айтты: —Олай болса, шырағым, ол кішкентай жәндіктер саған әбірет* Өрмекші маса, шыбынға тұзақ құрып жүр, ұстап алған соң, өзіне азық етуге. Құмырсқа бала-шағаларына тамақ аулап, бір нанның уалшығын тапқан соң өзі жемей, аузына тістеп, қуанғаннан үйіне жүгіріп қайтып барады. Қарлығаш балапандарына ұя істеуге шөп жиып жүр. Жұмыссыз жүрген бір жан жоқ. Сені де құдай тағала босқа жүруге жаратпаған, жұмыс жұмыстауға әдеттенуге керек, — деді.
*Әбірет - өнеге, үлгі. |
