Жүсіп Баласағұнидің ақындық туралы айтқандары

БӘЙІТТЕР

Жазған кітап, сөйлеген сөздеріммен

Екі дүниені ұстауды көздедім мен.

***

Көкірегімде шындықтың шамын жақты,

Тіл безесем – сөздерім жалын шашты.

***

Көңіл берді, көз, ақыл, білім берді,

Сөз айтуға жаратты тілімді енді.

***

Тілмен адам өң береді сөзіне,

Жақсы сөзбен нұр береді өңіне!

***

Сөз, өсиет – мұра өліден тіріге,

Мирас тұтса – пайда өзіне, діліне!

***

Тілді күтіп бақсаң – аман басың да,

Сөзді қысқа қылсаң – ұзақ жасың да!

***

Күллі сөзді жина – ақылға сыймайды,

Керек сөзді айтады тіл, тыймайды!

***

Таяқ еттен, сөз сүйектен өтеді,

Сөз қалады, таяқ табы кетеді.

***

Сөз сөйлеген жаңылар һәм адасар,

Есті естісе – түзеп-оңдап, қарасар.

***

Қара жерге жасыл көктен келді сөз,

Сөзбен адам ұлы болды, енді сез!

***

Қылыш алсаң – ел, жорықты түзерсің,

Қалам алсаң – жөн-жосықты сүзерсің.

***

Кісі көркі – сөз, бұл сөздің түрі көп,

Ізгі сөзді ерді мақта – тілі өрт!

***

Сөзіңді бақ, басың кесіп алмасын,

Тіліңді бақ, тісің сынып қалмасын!

***

Біліп айтқан сөз білікті саналар,

Біліксіз сөз басыңды жеп, табалар!

***

Ащы айтты деп кінәлама ақынды,

Ащы сөздің түбі балдай татымды.

***

Шайырлар бар сөзден кесте төгуші,

Кісілерді мақтап, даттап-сөгуші.

***

Қылыштан да өткір ащы тілдері,

Қылдан нәзік ойларының іздері.

***

Ақын көңіл теңізіне батады,

Інжу, гауһар, жақұт нұрын шашады.

***

Мадақтаса – елге даңқың жайылар,

Егер сөксе – абыройдан айырар!

***

Енді ақынға біраз назар салайық,

Өлең сөзді құдірет тұтқан халайқ!

***

Олар шебер мақтауға да, даттауға,

Сөзі ыңғайлы жұрт жадына сақтауға.

***

Сәулелі сөз күндей шыққан шығыстан,

Шаштан нәзік, өткір алмас қылыштан.

***

Ұққың келсе нәзік, ұшқыр сөздерін,

Естіген әр сөздің тінін көздегін.

***

Тілімді алсаң, ақындарды ұқ әуелі,

Ұғынықты сонда әр жырдың әуені.

***

Теңіздегі лағыл, маржан – өлең де,

Таба алмайды сүңгімеген тереңге.

***

Ақын сөзі қандай үлкен жанды да,

Масқаралар халайықтың алдында.

***

Ақын сөзі – жүрегімен сенсе шын,

Көтереді бишараның еңсесін.

***

Ұлы ақын ба, әлде көптің бірі ме,

Байлама тас ешбірінің тіліне.

***

Еркін ұста, ақын жанын ұғын да,

Сыйла бәрін, көтер қайғы-мұңын да.

***

Тек шындыққа сөз бөбегін бөлесін,

Сол кезде оның пайдасын да көресің...

(«Құтты білік» кітабынан. Көне түркі тілінен аударған: Асқар Егеубаев)

Әзірлеген Асылбек Жаңбырбай