Гюстав Флобер (фр. Gustave Flaubert; 1821 жылдың 12 желтоқсаны, Руан қаласында дүниеге келген —1880 жылдың 8 мамыры, Круасседе дүниеден өткен) — француз прозашы-реалист, ХІХ ғасырдың ірі еуропалық жазушылардың бірі болып саналады. Өз шығармаларының стилі бойынша көп жұмыс істеп «нақ сөздер» (le mot juste) теориясын алға тартқан. «Мадам Бовари» романының авторы секілді ең танымал болған. (1856)
Жазушының балалық шағы өзінің шығармашылығында бірнеше рет суреттелген Францияның провинциялық қалаларымен байланысты болды. 1840 жылы Парижде құқық факультетіне түсіп, бірақ оқуды 1843 жылы тастап кетеді. Флобердің өмірлік салты тұйықтанушылық пен оқшаулануға ынталы болған. Ол уақыты мен күш-жігерін шығармашылыққа жұмсаған.
1849 жылы өмір бойы жұмыс істеген «Әулие Антонияны азғыру» философиялық драмасын ақырында алғашқы редакциясын аяқтаған.
1877 жылы «Қарапайым жүрек», «Иродиада» және «Әулие Юлиан Милостив туралы аңыздар» повестері жарияланған. Жұмыс арасында үзіліс кезінде жазған соңғы романы «Бульвар және Пекюше» аяқталмай қалды, бірақ біз оның соңғы оқиғалары сақталған нақты авторлық жазбаларынан білеміз.
Жарқын стилист, өзінің шығармасында мұқият қайралған сөздерді, Ги де Мопассан және Эдмон Абу сияқты талантты авторларды Флобер барлық кезектегі әдебиетінде көрсете білген.
Флобердің шығармалары Ресейде өте танымал болып және ол туралы орыс сыншылары да ниеттес болды. Флобермен жақын достық байланыста болған И. С. Тургенев, оның шығармаларын аударды; М. П. Мусоргский «Саламбо» сарыны бойынша опера қойған.
Гюстав Флобер 1880 жылдың 8 мамырында инсульттан көз жұмған.
