Кришан Чандар (1913 жылдың 19 қарашасы немесе 1914 жылдың 23 қарашасында дүниеге келген —1977 жылдың 8 наурызда дүниеден өткен) — үнді жазушысы, өз шығармаларында негізінде урду тілінде, одан кейінгі (Британдық Үндістан бөлімінен кейін) жазғандары хинди тілінде болған. Оның қаламынан 20 роман, 30 әңгімелер жинағы (негізінде жанр бойынша жұмыс істеген) және көптеген радиопьесалар, сонымен қатар бірнеше сатиралық шығармалар мен фильмдерге арналған сценариялар орын алған.
Вазирабаде, Гуджранвала провинциясын Британдық Үндістанда (бұрынғы Пәкістан) туылған. Балалық шағы Пунча, Кашмирде жергілікті махараджада әкесі дәрігер болып жұмыс істеген жерде өткен. 1930 жылдардың бірінші жартысында 1934 жылы тәмамдаған Лахордағы фарман христиандық колледжінде оқиды. Ол колледжде ағылшын әдебиетімен қызыққан және жергілікті журналдың ағылшын бөлімі редакторы болған. Осы журналдың урду бөлімі редакторы 1932 жылы Кришанның алғашқы әңгімесі «Садху» жарияланған.
Әңгімелерінің тақырыбы қарапайым үнді қалаларының өміріндегі кедейшілік пен шаруалар, үндінің каста жүйесі сонымен қатар ол басқа тақырыптарда, оның ішінде үнді тарихынан да сөз қозғайды. Британдық Үндістан бөлімінен кейін Үнді одағы мен Пәкістан тақырыбына өзінің шығармаларында орын алғандай теріс бағасын берген. Чандардың кітаптары Үндістанның жергілікті 16 тіліне, көптеген шығармалары шет тілдеріне, оның ішінде ағылшын мен орыс тілдеріне аударылған. КСРО-да «Есектің бастан кешкен оқиғалары» сатиралық роман кітабы мен «Төңкерілген ағаш» философиялық ертегісі ерекше танымал болған.
Ол Бомбейде 1977 жылдың 8 наурызында инфарктан қайтыс болған. Пунч қаласында бір саябақтың аты беріліп, оның ортасына ескерткіш орналасқан.
