Есенқұл Жақыпбек: Олар жайлы айтылмайды биік-биік мінбеден

Біздің елдің жігіттері

Біздің елдің жігіттері – жігіттердің төресі,

Солар жайлы ағайын-жұрт, не білесің сен осы?

Олар жайлы айтылмайды биік-биік мінбеден,

Өйткені олар –ақиқат пен шындық сөздің жебесі.

Біздің елдің жігіттері – жігіттердің төресі,

Біздің елдің жігіттері – ұлы мұхит кемесі.

Осы жұрттан бақ пен Қызыр қашпаса екен деп тілеп,

Осал жерін түзеп жүрген біздің елдің шегесі.

Біздің елдің жігіттері – жігіттердің сырттаны,

Кешегі өткен ақындар мен батырлардың ұрпағы.

Ерте туып, еш заманның маңдайына сыймаған,

Өз елінің ұлтаны мен өз елінің сұлтаны.

Олар жайлы білгің келсе, ортасына кіріп көр,

Солар жүрген жолдарменен дәтің болса, жүріп көр.

Ерте туып, еш заманның маңдайына сыймаған,

Қайран біздің қасиетті қара нардай жігіттер.

Сыз. Нөсер. Күз...

Өтті жаз,

Кетті алыстап жұмақ көктем.

Күз келді,

Қайтты құстар шұбап көкпен.

Дауысы қайтқан құстың

Неткен мұңлы!

Қыздай боп ұзатылған,

Жылап кеткен.

Жаз өтті, жаймашуақ күз де өтеді,

Қыс келіп құмай тазы із кеседі.

Көшеде көз қуаныш ұл мен қыздар,

Біздерге өткен күнін іздетеді.

Жас едік бір күлгені мың қаралық,

Біз де осы қуаң тарттық гүлдеп алып.

Өмірден қай қорытынды шығарсаң да

Бәрі де тіреледі мұңға барып.

Егдеміз егде жасқа бағынышты,

Кеудеңде лықып тұрған сағынышты.

Білмейсің айтарыңды кімге барып,

Сонда да шуағы ұяң тұман таңда,

Ынтығып оянасың күнге жарық.

Пендеміз мәңгі жүрген септеп үміт,

Ештеме құлазисың жоқ көрініп.

Өресі тар, өзі кең бұл қоғамда

Адасқан ұқсап бөтен тырналарға,

Алармыз байқатпай бір көшке кіріп.

Егілген үнсіз дүние...

Сыз. Нөсер. Күз...

Емексіп бұл өмірден біз де өтерміз,

Бірде жақсы, ал бірде жек көріліп.

Жылы сайда қыста да ұшар көбелек

Өмір, өмір

Жоққа да арман, барға арман

Қайран күндер әр нәрсеге қор болған.

Құтыла алмай джунгли орманнан

Құтыла алмай ормандағы аңдардан,

Аңдар сол бір ойлап тапқан заңдардан

Өте шығар болдық ақыр жалғаннан.

Қайран өмір, біртін-біртін кетілген,

Біртін-біртін қасиетіңді кетірген.

Жақсы келін, жақсы әйелдер алдында

Жасқанамын ешкім қақпай бетімнен. 

Жасқанамын, сұрай көрме негелеп,

Одан гөрі нұрың төкші себелеп

Жылы-жылы сөйлеші тек сен маған,

Жылылықтан басқа бізге не керек.

Біздің жақта,

Суықтөбе тауында

Жылысайда қыста да ұшар көбелек. 

 Ей, өмір-ай, барға да арман, жоққа арман,

 Күн жылыса көктем екен деп қалған.

Бір ақ көбелек көрдім кеше ақ қардан

Сен де менің сезімімді кешірші.

Дүр сілкініп, содан кейін жоқ болған,

Кешірші Сен, жан жүрегі әппақ жан.

Келер күнге қалдырдым...

Көрмегенді жүре-жүре көз көрді,

 Сөлі шығып, айта-айта сөз де өлді.

Қара бастың күйін күйттей бергенше,

Күй табақты ауыстырар кез келді.

Тіршілігін істей бермей әркімнің,

 Қажетіне жарасамшы халқымның.

Батыс жаққа батқан сайын алтын күн

Суға батып баратқандай алқындым.

Көп тобырға кеттім ұқсап неге осы,

Өз тағдыры болад деуші ед әркімнің.

 Мен бір ерлік жасардай ем, Келесі,

Келер күнге оны тағы қалдырдым...

Ала күз

Ала күз Ала күзге терезеден үңіліп,

 Үйде отырмын, үйдің іші жылымық.

Ауыр-ауыр сөз айтардай асқар тау

 Қара бұлт  тұр өз жанынан түңіліп.

Қара бұлт тұр тау басына жиылып,

Әне-міне кететіндей құйылып.

Мәңгі ашқарақ сезімменен көзімнің

Әдетінен мен де отырмын тиылып.

Жан алысып, жан беріскен жастық та,

Құдайдай бір сенуші едік достыққа.

Ақырында бәрі кетті сұйылып.

Жаным құмар майлы ет пенен сорпаға,

Қуанбаймын басқасына оншама.

Өз көкірек айдынымда толқимын,

Өз үйімнің ауласында солпидым.

Барғым келмей ешқандай бір ортаға.

Үйге де осы кіргім келмей елеңдеп,

Сосын көше кезе бердім көлеңдеп.

Қыз емшектей шөмелелер қырдағы,

Солып бара жатыр күнде төмендеп.

 Шөп маядай болсам деп ем самарқау,

Бұрқ-сарқ қайнап жатыр іште жанар тау.

Ала жаздай адам болып күн кешіп,

Ала күзде құс боп ұшып жоғалса-ау...

https://www.youtube.com/embed/myRh7LmWwfc