Мұсатай Ақынжанов (1905–1986) - 9 мамырда бұрынғы Семей облысы, Абай ауданының Қарауыл ауылында туған. 1925 жылы Семейдің пед.техникумын, 1929 жылы Орынбор қаласындағы Халық ағарту педагогикалық институтын бітірген.
1925–1941 жж. округтік, облыстық газет-журналдарды басқарған, республикалық баспасөздерде арнаулы тілші болған, облыстық, уездік, өлкелік комсомол комитетінің хатшысы, Семей және Алматы қалаларында ҚКП аудандық партия комитетінің хатшысы, Қазақстан КП Орталық Комитетінің жанындағы МарксЭнгельсЛенин (ИМЭЛ) институты Қазақ филиалының директоры қызметін атқарған.
Ұлы Отан соғысына қатысқан. Одан кейін ҚазМУ-де ғылыми-педагогикалық жұмыспен шұғылданды. «Қазақ халқының шығу тегі» тақырыбына докторлық диссертация қорғаған.
Тарихи және тарихиәдеби тақырыптарға бірнеше монографиялары, кітапшалары жарық көрді. «Исатай мен Махамбет», «Сырым Датов», «Бағытай – Бағила», «Фрунзе», «Жеңіс қамы», «Шопан қыз», «Алтын сақа», «Алтын алқап сырлары», «Ыбырай Алтынсарин», т.б. драмалық шығармалары бар.
Шығармалары: «Жастарға үлгі-өнеге». Мақалалар. Семейдің газет-журнал баспасы, 1925; «Шаруа достары». Мақала, очерктер. Қызылорда газет-журнал баспасы, 1926; «Садыр мен Садық». Әңгімелер. Семей газет-журнал баспасы, «1931 Қазақ ағартушыларының саяси-қоғамдық көзқарастарының қалыптасуы». А., ҚМКӘБ, 1948; «Абайдың өмірі мен творчествосы». Очерк. А., ҚМКӘБ, 1955; «Қазақ халқының шығуы және қалыптасуы». Зерттеу. А., «Ғылым», 1971; «Нұрсәуле – Шолпан». Пьесалар. А., «Жазушы», 1971
