Нәжімеденов Жұмекен Сабырұлының «Күй кітабы» атты кітабы 1970 жылы жарық көрді. Басылымға мынадай шығармалар кіреді: «Сенен артық бақ сұрап…», «Сан олақтық…», «Күш берген өмір маған да…», «Тынбадым мен ақ таңға…», «Тез ашылған көктемгі…», «Жаманшылықтың бейнес», «Ес, ес, Самал, ес үдеп…», «Еңбек қып күн-түнімен…», «Дүние деген үлкен сөз…», «Отан үшін соғыстық, қан төгістік жер үшін…», «Дала, саған қараса…», «Қара шашың — қара орман…», «Теңізден өте алмадым…», «Мен — жол болсам, асыққанға неғұрлым…», «Ауылға аяқ бассам жұмсап кетем…», «Үгіліп, ұшып өлең-гүл…», «Өрістен қайтпай жатады…», «Көген керіп, қозы алып…», «Менде үш қыз бар», «Менің-дағы шашыма қалыпты ғой ақ кіріп…», «Санамақ», «Ойланарсың шынымен өмір жәйлі…», «Жайдақ қырдан түңілсең — гүл өседі бір күні…», «Екі үйіміз болғанмен бірге өсіп ек екеуміз…», «Болмайтұғын санасу, болмайтұғын есебі…», «Тентектіктің түр-түрін таба-таба әр күні…», «Ылғи ғана сен жәйлі ойлай бергім келеді…», «Достық», «Бірімізді біріміз жата қалып кеміттік…», «Жұлмаласа бір сиыр гүл-бағымды мәуелі…», «Бір пәтерден бір пәтер іздеп көшіп біз баста…», «Көрпе, жастық суырып безек қағып…», «Шал», «Жүре берсең, жүре берсең даламен…», «Жасалатын жамандықтар көп бізде…», «Қират, күйрет, белгі бердім, қас қақтым…», «Не жетпейді, жетпейтін зат көп дейді…», «Көлгірліктер туралы тек көл айтсын…», «Қастық көп-ау жалғанда…», «Мезгіл өзі алдаса…», «Қайда кеттің, қайдан іздеп табайын…», «Әлі біраз жұмыс ет, әлі біраз қателес…», «Атақ деген немене…», «Ақындықты қайтсем екен мына саған бітпеген…», «Ұстаз болсаң, мезгіл мені мақтама…», «Тағы, тағы...», «Сөз бен іс», «Қиындық», «Ақындықты көріп жүрміз не түрлі…», «Сұлу қызды сүйген кезде құшып қал…», «Міне, бір үй түсе бер…», «Сонда біздің ауылға…», «Ақ жаулығы секілденіп қарлы шың…», «Әже», «Бөз өтеді деседі маталардың атымен…», «Ақылдыны көрсең сен — бір сөзіне жарап қал…», «Мына қонақ мені өлтірмей жерлеп тұр…», «Асылы бар менде ойдың…», «Жасырмайтын сөзім бұл…», «Ісі өнбесе түртініп…», «Күдіктендім бұрлығып…», «Қайталап жаз, қайта ту…», «Қара жіптер тұзақ болсам екен деп…», «Мен үйрендім күйінуді күйреп бір…», «Мақтаймыз кеп өлгенді…», «Бүлдірсең үй жетеді, бүлдір дедім…», «Адаса бер, шоқ жұлдыз, адаса бер…», «Жырым жоқ, сен айтқандай, ми қатырар…», «Түнімен жыр жазғанда шаршап, талып…», «Істей алмай қойдым-ау жұмыс мүлде…», «Жәй ақын жақсы ақынмен араласып…», «Бірі сөзін, бірі өзін беріле өңдеп…», «Менің арманым», «Саған айтпай кімге айтамын мұңымды…», «Көп емес-ау саған артар міндетім…», «Сен туғанда көктем едім, көрікті ем…», «Төсегімде түні бойы өртенсем…», «Құлақ салшы: етікші бол, бол басқа…», «Сені босқа атаймын-ау ер деп мен…», «Барлық жерді үлгерер ем жасыл ғып…», «Саған арнап өрілген сол қамшыны…», «Бөрте қайың, көрсем деймін мен сені…», «Оң жағыңда ілулі тұрған жердің картасы…», «Домбыраның ішегі мен пернесі…», «Доп», «Жыр есті екпіні боп тау-самалдың…», «Тастар ең бәрін...», «Қанша мақта теңізді — толқымаса амал не…», «Ұйқтағанда сен тыныш…», «Кен құсап алынған…», «Менде бар бір ауру…», «Ой неткен көп еді…», «Қаңқу сөз ғой десең де…», «Бұтағын серпіп қайыңның…», «Анау кезде түс болып…», «Тыныштық деп құр жатпа…», «Аспан ашық…», «Бір өзіңе екі жақтан үздігіп…», «Водолаз болып жасырынып…», «Ұлым, менің тұйық боп…», «Ерсі деме, туыстар…», «Жақ ашпаймын бір сөзді айту үшін ойланып…», «Түбінде», «Жеңіс», «Жігіт болып бел буып, бекемсінсең…», «Аманат», «Жұмыс бабы қуды мені сан қалаға, сан саққа…», «Кеттім іздеп бір үміт…», «Ұзақ жолдан жиреніп…», «Қинар әлі сені шын…», «Үйден алыс шыққанда екі аманат қалдырам…», «Жалғыз», «Жалғыз қара шың жатыр көкжиекте тұрақтап…», «Әлде сенің тілің бе, жырым ба, әлде қыздар ма…», «Айтасың-ау, айтасың», «Сәл шыдай тұр, ағайын, мен өнерде енші алам…», «Мезгіл», «Ешкімнен қорықпай-ақ күн көремін…», «Бүлкілдеп көмейіме келіп-қайтып…», «Көңілді ұшқын енсін деп ішке де ерек…», «Сыр», «Жеткенінше бойдағы дарын, білім…», «Асығам, асығамын…», «Әкең қазір бір орға аты құлап…», «Ала алмаған жау біздің мекендей бір…», «Жатпасам алтын аршып, күміс күреп…», «Айналаны ызғарымен шарпыған…», «Топырақ», «Сірә, саған ұнай алмас бұл ағаң», «Ой түтіп, сөз есіп…», «Сенің ғана көзіңмен айналаға қараса…».
