Артығали өлеңдері оның өмір жолының тым қысқа болғандығына өкіндіреді. Өйткені оның шығармашылық мүмкіндігі мол еді, табиғи таланты мен дарыны тұрғыластарын қайран қалдырып, аға буын әдебиет өкілдерін көп үміттендіретін...
Оқырман қауым Артығалидың өлеңдерін тебіреніссіз, селқос қабылдай алмайды. Бұл шығармалардың әрқайсысы – біздің көз алдымызда мәңгі жас қалпында қалған Артығалидың албырт көңілін, балауса болса да, байыптылық пен байсалдылық байқалатын нағыз ақындық дара тұлғасын, болмыс-бітімін, арманы мен аңсарын аңғартатын дүниелер.
Байбота Серікбаев
***
"Көздері бір нүктеде тұрмайтын еді. Бойында бөріге тән қасиет басым болатын. Жойқын қуаттың иесі еді."
Ұлықбек Есдәулет
***
Артығали – жұмбақ ғұмыр кешкен тағдыр иесі. Ол небәрі жиырма бір жыл өмір сүрді. Бұл уақыт Артығали үшін жеткілікті еді.
Артығали он бесінде-ақ сол кездегі қазақ әдебиетінің бүгінгі марғасқаларына айналған Мұқағали, Төлеген сияқты алыптарынан дүниені түйсіну, оған көркемдік тұрғыдан баға беру, тіпті, ақындық болмыс жағынан да ілгері тұрғанын айтуға тиіспіз. Ол өз отына өртеніп кетті. «Жүрегін шың-құзға емес, жұлдызға соғып жарған қаршыға» еді. Өзі солай жазған...
Расында да шын ақындар табыт түгілі, уақытқа сыймайтынын ол жақсы түсінген. Ол өзімен бірге көп нәрсені о дүниеге ала кеткен сияқты. Ол көбіміздің әлі түйсіне қоймаған жұмбақтарымыздың шешіміне нүкте қойды.
Маралтай Райымбек
