Айтпаймын өлтірсең де өтірікті... 0+

Нұржан  КӘПҚЫЗЫ

Айтпаймын өлтірсең де өтірікті,

Аюды тышқан теуіп өлтіріпті.

***

Мысықтардың басына,

Қауын, қарбыз өсіпті.

Мұндай мол өнімді,

Қыстай жейміз десіпті.

***

Тауық суда жүзіпті,

Көріпті судан,

Алтын жүзікті.

Сол жүзікті ала сап,

Судан балық сүзіпті.

***

Қайыққа міндім де,

Ғарышқа самғадым.

Айды ұстап алдым да,

Жұлдызды барладым.

***

Қоян аулап қасқырды,

Шегірткені ат қылды.

***

Айға ұшып арыстан,

Қалмай жүр жарыстан.

***

Шыбын ұшып ақпанда,

Би билеп  жүр ақ қарда.

***

Жолбарыс мініп торғайға,

Жер шарын шарлайды.

***

Піл мен тышқан алысты,

Жүгірісті, жарысты.

Піл қалыпты қалжырап,

Жеңілгеннен абдырап,

Кетті ұйқыға маужырап.

***

Гүлдерден торт жасадым,

Тойғанымша асадым.

Айдан қуырдақ қуырып,

Жұлдыздан шай қайнаттым.
                                                     

***

Инелік билеп, ән салған,

Аңдар оған тамсанған.

Құстар күліп, қарсы алған.

***

Қасқыр тоқып өрмекті,

Салып түрлі өрнекті.

Таң қалыпты өрмекші,

Мұндай ғажап көрмепті.

***

Қарға қуып бүркітті,

Аң патшасын үркітті.

***

Тышқан қуып қасқырды,

Байғұсты әбден састырды.

Он екі ай тамақ ішпестен,

Қасқыр байғұс аш жүрді.